Erion Veliaj e nisi karrierën si G99-ç, duke luftuar korrupsionin e Fatos Nanos dhe përfundoi si një shembull i keq për të rinjtë. Socialistët që dikur e mbronin, e kanë kuptuar të vërtetën: shpëtuan prej tij. Madje edhe vetë Edi Rama duhet të ndihet i lehtësuar sot, sepse Erion Veliaj ishte kanceri i PS.
Erion Veliaj ishte më keqi nga të gjithë në PS, jo se ishte i vetmi që vidhte, por se shfaqej si “shërbëtori i qytetit,” ndërsa orkestronte skema vjedhjeje që do ta bënin të turpërohej edhe atë hajdutin që fut duart në xhepat e atyre që udhëtojnë me autobusin e Unazës.
Veliaj nuk ishte thjesht një kryebashkiak i korruptuar, por edhe një njeri që e shihte veten si të paprekshëm. Me një gjuhë përçmuese, ai sulmonte këdo që nuk i pëlqente, duke u tallur me hallet e njerëzve dhe duke shkelur mbi ta me të njëjtën papërgjegjshmëri me të cilën firmoste prishjen e shtëpive të tyre.
Në një qytet ku gazetaria duhet të jetë e lirë, Veliaj e ktheu median në altoparlantin e tij personal. Me para publike, ai bleu televizionet dhe portalet, duke mbytur çdo kritikë. Çdo raportim i ndershëm u censurua, çdo gazetar i guximshëm u kërcënua. Ai nuk ishte një drejtues, por një diktator i vogël, që sundonte me frikë dhe para.
Sa herë që dikush guxonte të ekspozonte të vërtetën, Veliaj kthehej në një mafioz politik. Mesazhet kërcënuese, shantazhet dhe fushatat e denigrimit ishin mjetet e tij të preferuara. Ai nuk debatonte, nuk jepte llogari, por hidhte gurin dhe fshehte dorën.
Sot edhe socialistët e ndershëm mund të marrin frymë lirisht. Për vite me radhë prisnin ndihmë nga bashkia dhe u përballën me një mur të pakapërcyeshëm: burokracinë e qëllimshme dhe arrogancën e kryebashkiakut të tyre.
Në një qytet që duhej të ndërtohej mbi drejtësi, Veliaj zgjodhi ta ndërtonte mbi rrënojat e shtëpive të të varfërve. Dhjetëra familje të “5 Majit” mbetën në rrugë, teksa makineria e Bashkisë i shkelte si insekte. Askush nuk u dëgjua, askush nuk u mëshirua. Pushteti i tij u ushqye me lotët dhe dhimbjen e asaj nënës mirditore.
Një 17-vjeçar u vra në landfillin e Sharrës, një skandal që duhej të dridhte themelet e pushtetit. Por në vend të përgjegjësisë, erdhi heshtja. Në vend të drejtësisë, erdhi propaganda. Ai që firmosi që firma private të shfrytëzonte të mitur nuk mbajti kurrë përgjegjësi. Por a mund të ketë paqe pa bërë drejtësi për Ardit Gjoklajn?
Veliaj nuk është thjesht një politikan i keq, ai është një shembull i rrezikshëm për brezin e ri. Ai u rrit duke predikuar vlera, por jetoi duke bërë të kundërtën. Ai i mësoi të rinjtë se suksesi nuk vjen nga puna, por nga mashtrimi, servilizmi dhe vjedhja.
/Marrë nga faqja Lol Albania
SHIKO EDHE:
“Qenke veshur si për burg”/ Çfarë ndodhi në gjyqin ndaj Salianjit, nga batutat me gazetarët te dridhja e duarve kur mësoi dënimin me burg
Vrasja e Pëllumb Metës, pas fëmijëve ekspertizë psikiatrike edhe për gruan e viktimës
Rrjeti i prostitucionit “lulëzon” në Shqipëri, s*ks 200 euro ora ndërsa shërbimet ekstra plus!
Zjarr gjatë natës në një azil privat në Tiranë, lëndohen disa të moshuar. Shkak, dyshohet një batanije elektrike
“Bardhokun do v*as të parin, e kam planifikuar”, Behar Bajri BISEDA në “Sky” me biznesmenin: Toma e do të vdekur!
Aksioni me 46 shqiptarë të arrestuar, Britania burgos KATËR “kokat” e “shtëpive të barit”! Qarkulluan 10 milionë paund fitime (EMRAT-FOTO)
